Ieder jaar organiseert Bibliotheek West-Achterhoek de succesvolle talkshow Boek the Party. Wouke van Scherrenburg stelt op geheel eigen wijze bekende en minder bekende auteurs voor aan het publiek. Met haar brede kennis, haar gevatheid en humor zal ze de gasten interviewen over de meest uiteenlopende onderwerpen.

Dit seizoen organiseren we nog 1 avond: op 1 maart.

Deze avond zijn onze gasten:

Nausicaa Marbe (1963) is schrijfster, journaliste en columniste. De Roemeense kwam in 1982 naar Nederland en werkte daarna mee aan verschillende tv- en radioprogramma’s van de VPRO. Ze schreef voor o.a. de Volkskrant, NRC en Trouw en heeft nu een wekelijkse column in de Telegraaf. In 1998 verscheen haar debuutroman in 1998 Mândraga, waarvoor zij het Charlotte Köhler Stipendium ontving. Na twee non-fictie boeken keerde ze in 2014 terug naar de roman met Smeergeld.

Wachten op het westen

Lege schappen in de supermarkt. Rijen voor de winkels. Grenzen dicht. Verboden bijeenkomsten in huis en mensen die afstand van je houden, alsof je verdachte bent. Het begin van de coronacrisis, toen het leven radicaal veranderde, onzeker en benauwend werd, voelde voor Nausicaa Marbe akelig vertrouwd aan. Het gevoel opgesloten te zijn, de gedachte dat de tijd stil staat, dat het echte leven zich later zal afspelen, in een betere wereld, had ze eerder meegemaakt.

De lockdown voerde haar direct terug naar haar jeugd in communistisch Roemenië. Die ervoer ze als een negentien jaar durende quarantaine in een dictatuur waar schaarste en onderdrukking heersten. De mensen waren bang, maar tegelijkertijd levenslustig en rebels. In het artistieke milieu van Boekarest waarin ze opgroeide, genoot ze ondanks alles een gelukkige jeugd. Dankzij ouders die hun leven niet door politieke terreur lieten vergallen.

Wachten op het westen is een even persoonlijk als origineel relaas over opgroeien in onvrijheid, achter gesloten grenzen en onder absurde regels, waarin een kind al vroeg een politiek bewustzijn ontwikkelt en blijft verlangen naar vrijheid, openheid en eerlijkheid – en naar het Westen.

Thomas Baudelet Olde Heuvelt (Nijmegen, 1983) is een Nederlandse auteur. Zijn werk valt in te delen onder magisch realisme, fantasy, moderne horror en spanning, en heeft vaak een humoristische en emotionele inslag. Hij debuteerde in 2002 met De Onvoorziene, waarvan hij het manuscript op zestienjarige leeftijd schreef. Een deel van zijn werk werd vertaald naar het Engels.

Olde Heuvelt is tweevoudig winnaar van de Paul Harland Prijs voor het beste Nederlandstalige fantastische verhaal (2009 en 2012); hij won eerder de Paul Harland debutantenprijs 2005. Met het verhaal The boy who cast no shadow werd hij in 2013, als eerste Nederlander ooit, genomineerd voor de prestigieuze Amerikaanse Hugo Award, de jaarlijkse publieksprijs voor het beste fantasy- of sciencefictionverhaal.

Met zijn boek Harten Sara (2011) sloeg Olde Heuvelt een ander pad in. Hij schreef een psychologische coming-of-age roman met magisch-realistische invloeden, over een meisje met Asperger. Met HEX (2013) keerde hij weer terug naar zijn roots van de griezelliteratuur. Het verhaal is gesitueerd in Beek, een dorpje vlak bij Olde Heuvelts geboortestad, Nijmegen. HEX was de bestverkochte nieuwe fantasyroman van de eerste helft van 2013. Het boek werd genomineerd voor de Crimezone Beste Thriller van het Jaar 2013 en de Crimezone Debuutprijs 2013. Na een eerdere nominatie won hij in 2015 de Hugo Award voor zijn korte verhaal De vis in de fles, dat door Lia Belt werd vertaald naar het Engels met de titel The day the world turned upside down.

November

Welkom in Lock Haven, Washington, thuisplaats van de gelukkigste straat ter wereld. Een wandeling door Bird Street zal niet merkwaardig aanvoelen, behalve dat je zou zien dat het alle bewoners voor de wind gaat. Er staan kasten van huizen, en onder sommige carports zie je mooie auto’s. Als je de bewoners zou ontmoeten, dan valt het op dat ze allemaal oprecht gelukkig zijn. Ze hebben succesvolle carrières of doen precies de dingen die ze altijd al wilden doen. Maar er is meer: ze zijn allemaal gezond. Fysiek, mentaal én spiritueel: het zijn stuk voor stuk vitale, weldenkende, ontwikkelde en – de meeste van hen althans – ruimhartige mensen. En hun kinderen? Die zijn perfect. Ieder van hen is een talent. Een belofte. Ja... je zou kunnen zeggen dat het met de bewoners van Bird Street iets té goed gaat.

Tot het november wordt. Dan breekt de Zwarte Winter aan. Luana en Ralph weten het, en hun kinderen Kayla en Django ook. Zij wonen in het meest bescheiden van de vijf huizen. November is ieder jaar het moment dat hun geluk omslaat en ze worden overvallen door pech. Daar zijn de pijntjes, de ongelukjes, de financiële tegenvallers. Periodes van ziekte, mentale verwarring en depressie. Meestal niets onoverkomelijks, maar de Zwarte Winter kunnen ze elk jaar maar beter uitzitten. Na een week of vier trekt het voorbij en zal het geluk terugkeren... maar alleen tegen een prijs. En elk jaar vragen Luana en Ralph zich af of die prijs niet veel te hoog is.

Hoeveel is een mensenleven waard voor een leven lang geluk?

Jaap Scholten (1963) wordt geboren in Enschede in een familie van fabrikanten. Aan vaderszijde textielfabrikanten, aan moederszijde machinebouwers, beide behorend tot de grondleggers van de Nederlandse industrie. De auteur woont sinds 2003 in Hongarije, afwisselend in Boedapest en op het platteland omringd door wilde zwijnen en jakhalzen. Hierover schreef hij columns in NRC Handelsblad ook deze werden gebundeld in Heer en meester (2008).

Het werk van Scholten wordt gekenmerkt door de autobiografische inslag. Scholten debuteerde in 1995 met de roman Tachtig, die prompt op de longlist voor de AKO Literatuurprijs belandde, evenals Morgenster (2000). De wet van Spengler (2008) werd door Selexyz uitgeroepen tot Boek van het Jaar. Met Kameraad Baron kwam hij op de shortlist voor de Bob den Uyl-prijs voor beste reisboek en won hij de Libris Geschiedenis Prijs 2011. Zijn boeken en verhalen zijn vertaald in het Engels, Duits, Frans, Hongaars, Kroatisch en Roemeens.

Drie zakken dameskleding

Een persoonlijk logboek van Jaap Scholten, een uniek verslag van de onwaarschijnlijke moed, veerkracht en eensgezindheid die de oorlog bij de Oekraïners heeft losgemaakt.

Als op 24 februari 2022 Russische tanks Oekraïne binnen rollen, begeeft Jaap Scholten zich vanuit Hongarije naar de grens om een jong gezin uit Kyiv te helpen. In de weken die volgen raakt hij meer en meer betrokken bij de strijd. Scholten zamelt geld in voor drones, reist in zijn pick-up door het land in oorlog en bezoekt een begrafenis in Irpin met de directrice van een Kyivse cake-fabriek. Van een Amerikaanse sniper hoort Scholten over het leven aan het front en over de reddingsactie van een zes dagen oude baby uit een ondergronds zieken huis in Marioepol.

Een turbulente roadtrip door Oekraïne tijdens de eerste honderd dagen van de oorlog.